เด็กเรียนรู้จากชีวิตของพวกเขา

ถ้าเด็กๆ มีชีวิตอยู่ด้วย ความกลัว พวกเค้าจะเรียนรู้อยู่อย่างหวาดกลัว...

ถ้าเด็กๆ มีชีวิตอยู่กับการถูกสงสาร พวกเขาก็จะสงสารตัวเอง...

ถ้าเด็กๆ มีชีวิตอยู่กับการถูกหยอกล้อ พวกเขาก็จะเป็นคนขี้อาย...

ถ้าเด็กๆ มีชีวิตอยู่กับความอิจฉา พวกเขาจะเรียนรู้ว่าอะไรคือความริษยา... 

ถ้าเด็กๆ มีชีวิตอยู่กับความอับอาย พวกเขาก็จะเรียนรู้ที่จะรู้สึกผิด...

ถ้าเด็กๆ อยู่กับการให้กำลังใจ พวกเขาก็จะเรียนรู้ที่จะมีความมั่นใจ...

ถ้าเด็กๆ อยู่กับขันติธรรม พวกเขาก็เรียนรู้ที่จะมีความอดทน

ถ้าเด็กๆ อยู่กับการกล่าวคำชื่นชม พวกเขาก็เรียนรู้ที่จะชื่นชมผู้อื่น...

ถ้าเด็กๆ อยู่กับการยอมรับ พวกเขาก็เรียนรู้ที่จะรัก...

ถ้าเด็กๆ มีชีวิตอยู่กับการได้รับความเห็นชอบ พวกเขาก็เรียนรู้ที่จะชอบตัวเอง...

ถ้าเด็กๆ มีชีวิตอยู่กับการได้รับความชื่นชม พวกเขาก็จะเรียนรู้ว่ามันเป็นสิ่งที่ดีถ้าชีวิตของเขามีเป้าหมาย...

ถ้าเด็กๆ มีชีวิตอยู่กับการแบ่งปัน พวกเขาก็จะเรียนรู้เกี่ยวกับความเอื้อเฟื้อ...

ถ้าเด็กๆ มีชีวิตอยู่กับความซื่อสัตย์และความยุติธรรม พวกเขาก็จะเรียนรู้ว่าอะไรคือสัจจะและความรับผิดชอบ..

ถ้าเด็กๆ มีชีวิตอยู่กับความมั่นคงปลอดภัย พวกเขาก็จะเรียนรู้ที่จะมัศรัทธาในตัวเอง...

ถ้าเด็กๆ มีชีวิตอยู่กับมิตรภาพ พวกเขาก็จะเรียนรู้ว่าโลกสามารถเป็นสถานที่ที่น่าอยู่กว่านี้ได้

ถ้าหากตัวเธอมีชีวิตอยู่กับความสงบสุข ลูกๆ ของเธอก็จะมีชีวิตอยู่กับจิตใจที่มีสันติสุข

เด็กเรียนรู้จากชีวิตของเขา โดย ดี แอล โนลเต

นั่งรถไฟจากเชียงใหม่ไปลำปาง